بازاندیشی در ضرورت اخلاق دیجیتال به موازات فقه دیجیتال
کد مقاله : 1142-DIGETHCONF
نویسندگان
مجید مبینی مقدس *
مدیر حلقه فقهی روش شناسی اجتهاد (روشنا) و استادیار گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه ادیان
چکیده مقاله
گسترش علم نیازمند منطقی پشتیبان است و در صورت غفلت از آن می تواند نقشه توسعه علم را نامتوازن و نامتقارن سازد. یکی از حوزه های دانشی نوظهور اخلاق دیجیتال است که در مصادیق بسیاری همچون فضای سایبر با اخلاق رسانه همپوشانی پیدا می کند. پرسش اصلی این نوشتار آن است که با توجه به وجود دانش فقه دیجیتال در ذیل فقه های تخصصی، ضرورتی بر طرح حوزه دانشی جدیدی به نام اخلاق دیجیتال وجود دارد؟ روش انجام تحقیق حاضر اسنادی بوده است و بنا بر یافته های تحقیق، در ادبیات علمی غرب، فلسفه اخلاق بستر شکل گیری اخلاق دیجیتال است و اخلاق دیجیتال نیز بستر شکل گیری حقوق دیجیتال بوده است؛ اما در ادبیات دینی، با بودن دانش فقه، بسیاری از پرسش های فراروی اخلاق دیجیتال پاسخ می گیرد؛ این امر به معنای یکسان انگاری گزاره های اخلاق دیجیتال و فقه دیجیتال نیست، بلکه بدین معنا است که اگر به دنبال تمدن نوین اسلامی هستیم، در فضای دانشی جهان اسلام نیازمند طراحی نوینی در امر تعریف بایدهای کنشگری در حوزه دیجیتال هستیم.
کلیدواژه ها
اخلاق، فقه، دیجیتال، فضای مجازی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط