اخلاق هوش مصنوعی و لزوم حکمرانی: از چارچوب‌گذاری اخلاقی تا الزامات حقوقی
کد مقاله : 1160-DIGETHCONF
نویسندگان
محمد براتی جوآبادی *، زهره عبدخدائی
دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده مقاله
با توسعه استفاده از هوش مصنوعی و گسترش کاربرد ماشین های هوشمند در تمامی ابعاد زندگی بشر، چالش های اخلاقی- حقوقی متعددی در این راستا پدید آمده است. در واقع، توسعه این فناوری به عنوان ابزار تسهیل‌گر زندگی بشر در عین صیانت از اخلاق و حقوق فردی و اجتماعی شهروندان و رفع یا به ‌حداقل‌رسانی چالش‌های ناشی از حضور یا استفاده از هوش-مصنوعی، نیازمند اتخاذ تدابیری به‌موقع و قابل اعمال از سوی حاکمیت است. تدابیری که از آن به «حکمرانی هوش‌مصنوعی» یاد می‌شود. دولت‌، بخش‌خصوصی، پژوهشگران و نخبگان علمی و نیز مردم هریک در شکل‌گیری این حکمرانی نقش دارند. بااین‌حال، پرسش اساسی این‌جاست که حکمرانی هوش‌مصنوعی چگونه میسر است تا بتواند در عین توجه به توسعه این فن‌آوری و استفاده بهینه از آن، چالش‌های اخلاقی- حقوقی پیش‌آمده توسط سیستم‌های هوشمند را به حداقل برساند. تحلیل در کلیه اسناد موجود در این زمینه نشان‌دهنده این امر است که ابزارهای حقوقی در این حکمرانی تعیین‌کننده هستند. ابزارهایی نظیر چارچوب‌گذاری اخلاقی، قانون-گذاری، تهیه منشور اخلاقی، الزام به استانداردسازی و صدور گواهی‌نامه از جمله ابزارهای حقوقی ایده حکمرانی هوش‌مصنوعی است که در این مقاله پیشنهاد گردیده است.
کلیدواژه ها
اخلاق هوش مصنوعی، حکمرانی هوش مصنوعی، فناوری های نوین.
وضعیت: پذیرفته شده مشروط